Met paleo-ecologisch onderzoek verduidelijken we de relatie en totstandkoming van de huidige biodiversiteit. Zo gebruiken we kiezelalgen voor het onderzoek naar langetermijnveranderingen in klimaat of milieu. En in de archeologie worden deze algen gebruikt voor landschapsreconstructies.

De aanwezigheid van kiezelalgen in eeuwenoud bouwmateriaal (veenplaggen, baksteen), aardewerk, menselijke en dierlijke resten (botten, mest) kan aanvullende informatie geven over het vroegere gebruik en ecologische toestand van een gebied. Dit geeft handvatten voor eventueel ecosysteemherstel.

Insecten en andere ongewervelde dieren (macrofauna) reageren snel op veranderingen in hun leefomgeving. Ze zijn daardoor zeer goed bruikbaar voor de reconstructie van verschillende ecologische variabelen. Zo worden fossiele kopkapsels van Chironomidae (dansmuggen) veel aangetroffen in oude sedimenten en archeologische bodemmonsters, wat aangeeft dat er toentertijd water aanwezig was.

Met onze kennis over kiezelalgen en ongewervelde dieren en hun autecologische eigenschappen voeren we analyses uit op archeologisch materiaal en denken we mee over de interpretatie van deze gegevens, in combinatie met andere analyseresultaten.